może skusicie się w ten weekend na przygotowanie muffinek owsianych z naszym przepysznym masłem z orzechów nerkowca i kokosa 😉 🥥 🌰 Do przygotowania muffinek będziecie potrzebować: 🥥 1,5 szklanki mąki owsianej Olejarnia Skolej S.C.

Nasze oleje wyróżniają się bardzo niską temperaturą tłoczenia: 20-30 st. C w wypadku oleju rzepakowego, oraz tylko nieco powyżej 30 st. C dla oleju lnianego. Są to temperatury tłoczenia niższe niż temperatura ludzkiego ciała i pozwalają na zachowanie zdecydowanej większości wartości odżywczych oleju, w tym tak istotnych kwasów Omega 3 i Omega 6, a także znikomą ich degradację w późniejszym okresie. Tak niska temperatura pozyskania oleju oraz ekologiczne metody jego wytłaczania sprawiają, że nasze oleje cechują się wysoką stabilnością i posiadają potwierdzony badaniami długi okres przydatności do spożycia. Nie muszą być także przechowywane w lodówce, gdyż dzięki naszemu wyjątkowemu procesowi tłoczenia zatrzymują zarówno swoje wartości odżywcze jak i smakowe. Potwierdzona badaniami niezwykle niska oksydacja (utlenianie) naszego oleju pozwala nam z pełnym przekonaniem polecać go w zastosowaniu diety dr Budwig. Chociaż wiele dostępnych na rynku olei charakteryzuje się zbliżoną zawartością cennych składników odżywczych (w tym kwasów omega 3 i 6), to jednak standardowe warunki technologiczne, a zwłaszcza wyższa temperatura tłoczenia, sprawiają, że są to wartości nietrwałe, szybko się utleniające. To właśnie z tego wynikają krótkie terminy przydatności do spożycia, degradacja smaku oraz konieczność przechowywania w niskiej temperaturze: lodówkach, termosach lub w butelkach z ciemnego szkła. Nasz olej poprzez wytłoczenie w temperaturze istotnie niskiej nie jest narażony na proces oksydacji oraz na szybki spadek zwartości kwasów (szczególnie omega 3). A na potwierdzenie tego wszystkiego jest po prostu pyszny... Nasze oleje posiadają Certyfikat Produktu Lokalnego i certyfikaty Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu.

Ogólnopolskiej Sieci Zagród Edukacyjnych w praktyce Istotą działalności Zagrody Edukacyjnej jest przybliżenie społeczeństwu procesów zacho-dzących w naturalnym środowisku gospodarstwa wiejskiego. Idea ta przekłada się na konkret-ne cele edukacyjkonkret-ne realizowakonkret-ne z wykorzystywaniem potencjału edukacyjkonkret-nego gospodarstwa oraz jego przyrodniczego i kulturowego otoczenia. Edukacja w zakresie produkcji roślinnej Programy edukacyjne pomagają odkryć, poczuć, doświadczyć różnorodność biologiczną świata roślin, poznać tradycyjne i nowoczesne metody uprawy, cykle życia, zależności po-między systemami rolniczymi i ekosystemami naturalnymi. Wiąże się z tym cała gama odkryć kształtów, form, kolorów, zapachów i smaków, ale także cyklu życia i przemiany materii. Ko-rzystny jest cykl wizyt w gospodarstwie dla tej samej grupy uczniów – na wiosnę dzieci mogą uczyć się przygotować ziemię pod uprawę w ogrodzie, zasiać ziarno i podczas następnych wizyt obserwować wzrost aż do zbioru. Ekologiczne gospodarstwo rolne „Miodoborze” w miejscowości Stare Motule, woj. podla-skie zajmuje się uprawą zbóż i ziemniaków oraz hodowlą trzody chlewnej. W zagrodzie znajduje się także kozy, króliki, świnki wietnamskie i różnorodny drób – kaczki, indyki, kury. Programy edukacyjne oferowane w zagrodzie to Od ziarenka przez kłos aż do bochenka chleba, Ziemniaki – od sadzeniaka do mączki ziemniaczanej, Kapusta – głowa pusta, Maszyny rolnicze z XX wieku i starsze. 3-4 godzinne programy obejmują krótkie teoretyczne wprowadzenie do tematu, ćwiczenia praktyczne związane np. z rozpoznawaniem kłosów i ziaren poszczególnych rodzajów zbóż czy odkrywania zastosowania różnych sprzętów do pracy w polu oraz praktycz-8 ne warsztaty: wypieku chleba, szatkowania kapusty na bigos, kopania i zbierania ziemniaków z pola czy siewu warzyw. Zebrane z pola ziemniaki uczestnicy pieką na ognisku lub uczą się przygotowywać z nich lokalne potrawy tradycyjne, tj. babkę ziemniaczaną. Gospodarstwo sadownicze „Chata pod Dębami” w miejscowości Karoniewo, woj. mazo-wieckie posiada sad jabłoniowo-gruszowy prowadzony przyjazną dla środowiska metodą inte-growanej produkcji. Jednym z dwóch programów realizowanych w zagrodzie nosi tytuł „Jabłusz-kowy świat – od kwiatka do pysznego soku”. Jest to mała edukacja sadownicza, która ma na celu przybliżenie zasad zakładania przydomowego sadu, pielęgnacji drzewek, naturalnej ochro-ny i wykorzystania owoców. Zajęcia rozpoczynają się prezentacją cyklu produkcyjnego jabłoni i ćwiczeniami rozpoznawania odmian jabłoni i jabłek. W dalszej części zajęć uczestnicy poznają zasady funkcjonowania wyciskarki do soku oraz tłoczą, a następnie degustują naturalny sok z owoców produkowanych w gospodarstwie. Edukacja w zakresie produkcji zwierzęcej Ważnym czynnikiem procesu edukacji jest bezpośredni kontakt ze zwierzętami. Obcowanie ze zwierzętami uczy wrażliwości i bezinteresowności oraz wdraża do obowiązków i rozbudza potrzeby poznawcze. Uczniowie powinni usłyszeć o każdym zwierzęciu w gospodarstwie i mieć możliwość doświadczenia bezpośredniej obecności gospodarskiego inwentarza poprzez oglą-danie, głaskanie, słuchanie odgłosów, poznawanie zapachów i wykonywanie czynności go-spodarskich takich jak karmienie, sprzątanie, czyszczenie, dojenie i inne. Edukacja obejmuje poznanie życia zwierząt, zwiedzanie pomieszczeń inwentarskich, poznanie urządzeń i narzędzi, systemów hodowli, użytkowania i funkcji życiowych zwierząt w zakresie dostosowanym do wie-ku uczniów. Ekofarma Vitalis w Zastawnie, woj. warmińsko-mazurskim to 90 ha ekologiczne gospodar-stwo, gdzie hoduje się bydło rzadkich ras: Galloway, Highlander, Aubrac. W gospodarstwie użyt-kuje się także konie rasy huculskiej pod siodło oraz hoduje inne typowe zwierzęta gospodarskie tj. owce, kozy, króliki, kury. Do zwierzęcej rodziny na farmie należą także lamy, osiołki i muły, które są dodatkową atrakcją. Gospodarstwo to przyjmuje na jednodniowe i dłuższe pobyty turystów indywidualnych i grupy zorganizowane. Organizuje także spotkanie integracyjne i plenery te-matyczne. W ofercie tematycznej znajdują się programy: Wszystko o zwierzętach, Lekcja o ko-zach – pozyskiwanie mleka i Żywność produkowana w gospodarstwie ekologicznym. Poznając zamieszkujące na farmie zwierzęta uczestnicy dowiadują się równocześnie o pozyskiwanych od nich surowcach spożywczych. ,,Pasieka Leśna” w miejscowości Sidzina, woj. małopolskie to małe gospodarstwo pasiecz-ne liczące ponad dwadzieścia uli i pracownia pszczelarska, w której można prześledzić pro-dukcję miodu, wosku, pyłku kwiatowego i propolisu oraz bezpiecznie obserwować pracę i życie pszczół, posłuchać ciekawych opowieści o ich pszczół, rozwoju rodziny pszczelej, zobaczyć kró-lową i zastępy robotnic. Można też degustować miodowe ciasteczka i zaopatrzyć się w pro-dukty z pasieki, które mają właściwości lecznicze i odżywcze. Dwugodzinne zajęcia w pasiece nt. ”Tajemniczy świat pszczół” obejmują: pogadankę na temat życia rodziny pszczelej, sposobu 9 porozumiewania się pszczół, ciekawostek z życia pszczół, dyskusję o znaczeniu pszczół w życiu człowieka oraz, jak można im pomóc oraz degustację produktów pszczelich. W trakcie zajęć uczestnicy podglądają pszczoły w ulu dydaktycznym i słuchają, o czym mówią pszczoły. Bawią się też w małego pszczelarza zakładając kapelusze pszczelarskie. Program może być połączony z drugą propozycją dydaktyczną pn. „Skarby z ula”, która jest ukierunkowana na poznanie po-żytków pszczelich i laboratorium smakowania różnych gatunków miodów. Edukacja w zakresie przetwórstwa płodów rolnych Podczas całego roku można organizować pokazy i warsztaty przetwarzania produktów mlecznych, mięsnych, zbożowych, a sezonowo owoców i warzyw. Na zajęciach można pokazać drogę od wytworzenia i zebrania surowca do końcowego atrakcyjnego smakołyku lub przed-miotu użytkowego. Dzieci nie tylko uczą się metod przetwarzania, ale także doświadczają wy-siłku produkcji, a tym samym nabierają szacunku dla pracy producenta. Gospodarstwo ekologiczne „EKOSTYL” w Bąkowie, województwo opolskie specjalizuje się w ekologicznej uprawie zbóż. W gospodarstwie znajduje się mała przetwórnia. Wyhodowa-ne w gospodarstwie zboża są przetwarzaWyhodowa-ne na starych oryginalnych maszynach drewnianych z początku wieku; jest też młyn kamienny, na którym wyrabiane są mąki żytnie razowe i pszenne razowe, oraz wiele innych maszyn, za pomocą których powstają płatki pszenne, żytnie i jęcz-mienne oraz kasze. Gospodarze aktywnie uczestniczą w rozwoju rolnictwa ekologicznego, organizując spotkania rolników, konferencje i seminaria poświęcone rolnictwu ekologicznemu. Przyjmują także dzieci na jednodniowe zajęcia edukacji ekologicznej. Zajęcia trwają od godziny 9 do 14 i obejmują także dwie ekologiczne degustacje przygotowane z produktów z gospodarstwa. Głównym mo-tywem zajęć jest pokazanie drogi „od ziarenka do bochenka”. Na starych drewnianych maszy-nach mielona jest pszenica. Otrzymaną mąkę razową uczestnicy łączą z wodą i uzyskują ciasto, z którego następnie na starym kaflowym piecu piecze się podpłomyki. Gospodarstwo dydaktyczne zajmuje jeden hektar ogrodzonej ziemi, gdzie można poznać wiele gatunków roślin użytecznych człowiekowi: zioła, drzewa ozdobne i wiele roślin wodnych. W zagrodzie hoduje się też zwierzęta. Dzieci mogą karmić kozy, krowy, próbować dojenia. Można wziąć na ręce małe króliczki, kózki i kurki. Dzieci same robią świeczki woskowe i poznają zwy-czaje pszczół. Program za każdym razem jest nieco inny, zależy od pogody i od wcześniejszych ustaleń z nauczycielem. Gospodarstwo Ekologiczna „Kozia Łąka” w Łomnicy, woj. dolnośląskie posiada stado ok. 100 owiec, a z ich mleka produkuje sery. Produkty są wytwarzane w 100% zgodnie z naturą bez nawozów sztucznych i pestycydów. Wytwarzany w gospodarstwie Ser Kozi Łomnicki został wpisany na Listę Produktów Tradycyjnych Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Na program edukacyjny w zagrodzie składają się: zwiedzanie gospodarstwa, karmienie kóz i sesje fotogra-ficzne z ich udziałem, konkursy (np. dojenia kóz, rysunkowy), opowieści o gospodarstwie, kozach i serach, degustacja serów i posiłków przyrządzonych na bazie sera koziego, warsztaty i pokazy serowarskie, podczas których uczestnicy pod okiem gospodarza wykonują kolejne czynności technologiczne wytwarzania sera koziego. 10 Edukacja w zakresie świadomości ekologicznej i konsumenckiej Specyfika gospodarstwa rolnego pomaga zrozumieć wiele aspektów związanych z ekologią. Pewne zachowania w gospodarstwach są w naturalny sposób proekologiczne: oszczędne go-spodarowanie zasobami wodnymi (np. wykorzystywanie deszczówki do podlewania ogrodu), zagospodarowanie odpadów (np. karmienie zwierząt odpadkami organicznymi, kompostowa-nie materii organicznej), itp. Edukacja w gospodarstwie uświadamia pochodzenie i wartość odżywczą, produktów z go-spodarstwa, uczy odróżniania produktów naturalnych od wysokoprzetworzonych przemysło-wych i kształtuje nawyki konsumenckie. Edukacyjne gospodarstwo ekoturystyczne „Agrochatka” w miejsco-wości Biadacz-Brodnica, woj. opolskie posiada atest gospodarstwa ekolo-gicznego. Właściciele gospodarstwa są nauczycielami z długoletnim sta-żem pedagogicznym i prowadzą warsztaty edukacyjne dla dzieci, młodzieży i dorosłych według autorskich zaakceptowanych przez wadze oświatowe scenariuszy. Jeden z programów „Z Ekoludkiem przez świat” ukierunkowany jest wprost na za-gadnienia związane z ochroną środowiska i ekologiczny dom. Zajęcia zawierają pogawędkę, pokaz, samodzielne działanie, naukę piosenek, zabawy ruchowe i gry edukacyjne o tematyce ekologicznej i promujące zdrowy styl życia. Poziom i czas trwania warsztatów są dostosowane do wieku uczestników. Oferta jest kierowana także do osób głuchych i niedosłyszących. Wybra-ne elementy warsztatów mogą być przeprowadzoWybra-ne w języku angielskim. W EKOCENTRUM ICPPC w Stryszowie, woj. małopolskie można zobaczyć, jak w tradycyjnym gospodarstwie wiejskim w sposób kompleksowy działają ekologiczne rozwiązania technicz-ne, takie jak pozyskiwanie energii ze słońca lub wiatru. Na terenie gospodarstwa znajdują się: ekodom z gliny i słomy zasilany energią słoneczną, elektrownia wiatrowa, kolektory słoneczne służące do ogrzewania wody przydomowa biologiczna oczyszczalnia ścieków i kaskada sferycz-na, szklarnia, która oszczędza o 20% energii więcej niż tradycyjsferycz-na, półkolista szklana werandę, umożliwiająca pasywne wykorzystanie energii słonecznej do ogrzewania pomieszczeń, oraz świetliki rurowe do oświetlania ciemnych wnętrz. Interaktywne wykłady i proste zajęcia pokazu-ją ekologiczny potencjał odnawialnych źródeł energii, kultury i tradycyjnego rzemiosła wsi oraz uczą dobrych relacji człowieka z przyrodą i rolnictwem. Poziom zajęć jest dostosowywany do wieku i zainteresowań uczestników. Edukacja w zakresie dziedzictwa kultury materialnej wsi, tradycyjnych zawodów, rękodzieła i twórczości ludowej. Bogactwo kultury materialnej i duchowej wsi daje ogromne możliwości realizacji atrakcyj-nych zajęć praktyczatrakcyj-nych – plastyczatrakcyj-nych, artystyczatrakcyj-nych, kulinaratrakcyj-nych, a nawet rozrywkowych. Każdy niemal temat edukacyjny w gospodarstwie rolnym można poprzedzić prezentacją wy-posażenia domu, sprzętów gospodarstwa domowego czy maszyn rolniczych wykorzystywa-nych przez wcześniejsze pokolenia mieszkańców wsi do wykonywania określowykorzystywa-nych czynności gospodarskich. Przy okazji można przywołać pamięć o zawodach, dzięki którym te przedmioty powstały. Kto dziś pamięta, czym zajmował się bartnik, kołodziej, bednarz, rymarz …? 11 W Agrogospodarstwie „Pod Skałką” w Przybynowie, woj. śląskie urządzono Mini – Skansen Wsi Jurajskiej, który jest miejsce miejscem prowadzenia lekcji „Ocalić od zapomnienia”. Skansen stanowi zagroda z oryginalną chatą z przełomu XIX i XX wieku, wyposażoną w stare sprzęty codziennego użytku, piec kuchenny, narzędzia gospodarstwa domowego, maszyny rolnicze i obrazuje życie ojców, dziadków, pradziadków, zachowując w pamięci kawałek historii i tradycji. W czasie zajęć w zagrodzie uczniowie poznają najważniejsze tradycje związane z życiem na wsi. Zajęcia są zależne od sezonu. W pierwszym semestrze szkolnym, od jesieni do zimy, mowa jest o adwentowych wieńcach, andrzejkowych i katarzynkowych wróżbach, Świętym Mikołaju i o ozdobach na magicznym drzewku choinkowym. W drugiej połowie roku szkolnego te-matyka związana z Bożym Narodzeniem zastąpiona zostaje zagadnieniami dotyczącymi Wielkiej Nocy oraz świąt Maryjnych, w tym Matki Boskiej Zielnej. Mowa także o topieniu Marzanny (Śmier-cichy) oraz dożynkach. Program zawsze rozpoczyna się od powitania uczestników przysmakami kuchni wiejskiej oraz zwiedzaniem skansenu z pogadanką o życiu na dawnej wsi. Następnie pro-wadzony jest warsztat o tematyce sezonowej „Zabawa z tradycją”, (przykładowo: wiosną – wyko-nywania palm wielkanocnych i zdobienie jaj, latem – prace przy wieńcu dożynkowym, zimą – de-korowanie pierników. Na zakończenie odbywa się kulig lub przejażdżka wozami konnymi. „Olejarnia świąteczna” w Ruszowie, woj. lubelskie zajmuje się uprawą roślin oleistych: rzepaku, lnu i rydzyka oraz ich przetwórstwem. W gospo-darstwie wytwarza się „Olej świąteczny roztoczański” wpisany na Li-stę Produktów Tradycyjnych Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Obok czynnego małego zakładu produkcyjno-usługowego znajduje się skansen olejarski z pięcioma kompletami maszyn olejarskich, narzędziami do młócenia, czyszczenia, mielenia zbóż i do obróbki lnu i konopi. Duża wiata służy do pokazów bicia oleju na dwustu-letnich maszynach, projekcji programów tematycznych i degustacji potraw regionalnych. Wiata wyposażona jest w stoły i ławy dla starszych i stoliki dla mniejszych dzieci. W ofercie eduka-cyjnej gospodarstwa znajdują się dwa programy: „Jak drzewiej biło się olej” i „Jak to ze lnem było – od cennego włókna do złotego oleju”. Obydwa programy są rozbudowane do około 5 godzin i wykorzystują bogaty zakres środków dydaktycznych, zarówno tych dostępnych w ole-jarni – sprzętów i maszyn, jak i otaczających pól i łąk, gdzie podczas spaceru uczestnicy uczą się rozpoznawać rośliny oleiste, jak również gry i zabawy tematyczne, karty pracy i filmy dydaktyczne. Nieodzownym elementem jest próba samodzielnego tłoczenia oleju i jego degustacja. W zagrodzie edukacyjnej „Plantacja Wikliny” w Konarzewie, woj. łódzkie gospodarze kon-tynuują ponad stuletnią rodzinną tradycję wikliniarską. Można tu uzyskać wiedzę o uprawie i zbiorach wikliny, poznać narzędzia niezbędne do uprawy i obróbki wikliny, obserwować i czyn-nie uczestniczyć w pracach przy sortowaniu i korowaniu wikliny, spróbować swoich sił w sa-modzielnym wyplataniu prostych form wikliniarskich. Zajęcia „Ginące zawody – wikliniarstwo” są prowadzone zarówno dla dzieci, jak dla dorosłych. Gościom udostępniono muzeum wikli-niarstwa, gdzie zgromadzono przykłady wzornictwo z całego świata oraz współczesne dekora-cje ogrodowe z wikliny, będące wynikiem corocznych plenerów wikliniarskich organizowanych w gospodarstwie. 12 4. Funkcjonowanie Ogólnopolskiej Sieci

olejarnia świąteczna w ruszowie